توپ قرمز ساده

امروز راه برگشت به خانه چشمم به توپ بازی قرمز رنگ ساده ای خورد که به جهت سبک بودنش احتمال میدادم مادرم بتواند باهاش والیبال بازی کند. یادم آمد که زمانی بهش قول والیبال بازی داده بودم. رفتمو خریدمش و درجا گذاشتمش تو بغلش و گفتم اینم یه سرگرمی خوب و شاد برای تو!! ساعاتی بعد درحالی که داشتم فرمهایی را برای پدر پرمیکردم صدایی توجهم را جلب کرد دیدم که مادربه طرزی معصومانه و کودکانه  با توپش سرگرم بازیست و خنده ای شیرین بر لبانش نقش بسته. برقی که در آن لحظات در چشمش دیدم یه هفته تمام گم شده بود درست بعد از شوکی که بر اثر زلزله 5ریشتری در شهرستانمان بر وی تحمیل شده بود. با این همه میدانستم که او در آن لحظه با تمام وجود با خویشتن خویشش در اکنون وسرشار بسر میبرد و این بالاترین لذت است که اغلب آدمیان فراموش و گمش کرده اند؛ آن هم در پس انبوهی از اشتغالات بیهوده ای که با دستان خود برای نابودی خود بر خود تحمیل نمودند و از این مهم غافلند!!

پس وقت را غنیمت شمرده و فرم ها را به کناری نهاده و در آن لذت با مادر سهیم شدم. ثانیه ای نگذشت که پدرو خواهرم نیز با من شریک بازی گشتند و این خوشی چون ویروسی مثبت و مسری هممان را مبتلا و بهره مند نمود. خنده های امروزمان را برای همتان آرزو میکنم. شما میتوانید با ساده ترین ها به بهترین ها دست یابید وقتی با خویشتن خویشتان و دیگران مهربان و در آشتی باشید. همین حالا همان بهانه ساده ( هر چیزی میتواند باشد،به تشخیص خود اعتماد کنید) که شادی را به ما ارزانی داد برای اهل منزلتان تهیه نموده و تاثیرارزشمندش را حس کنید.  تلاش کنید در اکنون بسر ببرید. همین حالا